Lotniczy skaning laserowy pojawił się w Polsce. Technologia ta jest już od dobrych kilku lat wykorzystywana w większości krajów do tworzenia podkładów do map do biegu na orientację i sprawdza się doskonale. O samym skaningu, jego możliwościach i o pierwszej mapie w Polsce, która w opraciu o tą technologię powstała będziemy pisać w kolejnych artykułach. Czas na podstawowe informacje:
LIDAR (Light Detection and Ranging), czyli lotniczy skaning laserowy oparty jest na wykorzystaniu do pomiaru punktów powierzchni terenu skanera laserowego wyposażonego w odbiornik GPS/INS umieszczonego na pokładzie specjalnego samolotu. Odbiornik GPS/INS pozwala na permanentną znajomość pozycji przestrzennej skanera, który podczas lotu wysyła miliony wiązek lasera ku powierzchni ziemi, mierząc w ten sposób odległość do położonych na niej obiektów (a dokładniej – mierzy czas od momentu wysłania wiązki lasera do momentu powrotu sygnału odbitego od powierzchni ziemi).
Znając położenie samolotu (a właściwie skanera) w każdej chwili, można z łatwością określić współrzędne pomierzonych punktów powierzchni terenu. Wiązka lasera docierając do powierzchni ziemi natrafia na różne obiekty, czasem odbija się od razu, a innym razem rozprasza się, czy przenika przez mniej jednolite obiekty, jak na przykład korony drzew. W ten sposób zostają pomierzone zarówno obiekty pokrycia terenu, jak i obiekty znajdujące się „pod spodem”, czyli sama powierzchnia terenu. W wyniku pomiaru i obróbki danych możemy uzyskać: – NMT (Numeryczny Model Terenu, eng. DTM), czyli dane odnośnie powierzchni terenu, – NMPT (Numeryczny Model Pokrycia Terenu, eng. DSM), czyli dane odnośnie pokrycia terenu. Powyższe dane pozwalają wygenerować różne rodzaje podkładów, które mogą być wykorzystane do wykonania mapy do BnO. Warto podkreślić, że dokładność danych wysokościowych wytworzonych na podstawie skaningu to 25-50cm w zależności od gęstości skanowania, natomiast dokładność tak popularnych jako podkłady map topograficznych waha się w granicach 5-10m, więc jakość danych lidarowych jest nieporównywalnie lepsza i powinny one w przyszłości być w zasadzie jedyną słuszną bazą wykorzystywaną przy tworzeniu map do BnO.
Już wkrótce kolejne informacje na temat technologicznego przełomu w kartografii!
